İvaz Ağa ellili yaşlarını çoktan geçmiş bir adamdır ve evlilik sevdasına tutulmuştur. Gelin adayı ise kendisinden hayli genç, güzel ve hoppa bir kadındır. Üstelik bir de sevgilisi vardır ve çok yaklaşan evlilikten beklentisi de ağanınkinden epey farklıdır:
“Vardığım koca heriften yakında kurtulmak ümidine düşüp bu zinciri gerdanıma takındım. Az geçer geçmez herif mürdolur, geberip gider. İçinde altı aylık ömür yoktur. Size dediğim mühlet içinde vefatına kefil olurum. Dulluk devletini arzu edecek çok uzun süre beklemem, ondan tasam yoktur.”
Öte yandan genç ve güzel Nurudil gönlünü kendisiyle evlenmek isteyen Suat’a kaptırmıştır. Fakat servetini kimseyle paylaşmak istemeyen babası bu izdivacın gerçekleşmesini engeller. Bunun üzerine Remzi Kadın’ın başını çektiği bir oyunla bencil babayı kızının hastalandığına inandırırlar. Eve gelen doktorlar arasında Suat da vardır. Elbette maksat nikâh kıymaktır:
“Ben önüne düştüm, istediğini döküp saçtım ya, onu sizden isteyip nikâh etmeye tebdilen geldiğime inandırdım. Ne buyurursunuz? Birden yüzü güldü! O kara örtü güzel yüzünden çekildi, gözleri taze ateş buldu. İşte artık siz bilirsiniz; onu birkaç gün bu hayal ile oyalarsanız, eh, illetten kurtarırsınız.”
İvaz Ağa, sadakatsiz, çıkarcı nişanlısından ve onunla evlenmekten kurtulabilecek mi? Peki ya Nurudil ile Suat aşklarını evlilikle taçlandırabilecekler mi? Molière’in iki ünlü oyununu Zor Nikâhı ve Tabib-i Aşk (Aşk Doktoru) adları ile Ahmed Vefik Paşa’nın tadına doyulmaz çevirisinden okuyabilir, cevapları öğrenebilirsiniz.
Haydi, perde açılmadan yerlerinizi alın!