AY LELE


Bir başını galdırasan bakhasan
Men cavanı bir göresen ay lele
Lazımdı ki dil deyip ağlıyasan
Mene mezer ördüresen ay lele

Yetmiş ildir arvada er idim men
Ser geçinen serrere ser idim men
Son on ilde gocaldım eridim men
Bir beçere hala tüştüm ay lele

Cavannığım iyittiğim dildeydi
Höykürüşüm ildırımdı seldeydi
Bilmirem ki mene ne azar deydi
Öz dediğin eşitmirem ay lele

On putu men zırt deyir galdırardım
İyitderi gözünnen aldırardım
Bir pireye on yorğan yandırardım
İndi burnum çekemmirem ay lele

Menim derdim çekilesi dert döyül
Öz özümün özgesiyem bele bil
Oğul uşağ nevelerim gaynım gil
Meni yaman buduyullar ay lele

Can deyirem çor deyiller, söyüller
Danışdırır hem de mene gülüller
Durduğ yerde keyfe keder döyüller
Yetişen tükümü didir ay lele

Töyuğ cüce yan yöremi eşiyir
Goca horoz ağ başımı gaşıyır
Çoluğ çocuğ gavağımda işiyir
El içinde irbet oldum ay lele

Âşık niye devran düzen değişti
Ol devranım bir soluh kimin keşti
Annamıran ne nağıldı ne işdi
Durduğ yerde zırt gedirem ay lele

(Mahlassız bir Terekeme Âşığı)