Bir çalgı metodu, o çalgının kendi özelliklerine göre tarihteki gelişmesinden, yapısından ve teknik özellikleri ile çalgıdan ses çıkarmadan başlayarak iyi bir icra yeteneklerini hazırlayıp kazandırması bakımından müziğimizi teknikte ve icrada yükseltmede en önemli etkenlerden biri olabilir.

Türk Müziği’nde çalgı öğrenmenin tek yolunun bugüne dek usta-çırak yolu olduğu ve çeşitli çalgılar için yeterli metodların henüz hazırlanmamış olması nedeniyle, çalgı öğretim ve öğreniminin metodlara göre yapılamadığı bir gerçektir.
Türk Müziği çalgılarının hemen tümüne duyulan ilgi ve öğrenme isteği toplumumuzda özellikle genç kuşak arasında çok artmıştır. Usta-çırak yoluyla öğrenmenin bu dönemde geçerli olamayacağı, bunun çeşitli güçlük ve sorunları ortadadır.
Türk Müziği’nde isim yapmış ve bugün hayatta olmayan değerli icracılarımızın bu konuda bizlere yol gösterecek nitelikte yazılı eserleri maalesef mevcut değildir. Çalgı çalmanın teknik ve müzikalite yönlerini bilimsel bir şekilde öğretebilmek için her çalgının kendi özelliklerine göre metodlarının en kısa zamanda hazırlanarak, giderek daha gelişmekte olan müziğimizin hizmetine sunulması şarttır.

Kanunun yapımı ve mandallarla ilgili bölümler, babam Gültekin Aydoğdu’nun 15 yıl süren atölye çalışmaları ve kanun imalâtı dönemlerine aittir. Bu süre içinde Burhan Enercan, Necmeddin Akbulut ve Ataç Sevil’le birlikte çalışmalar yapılmıştır. 150 adet kanun yapımı süresinde edinilen bilgi ve tecrübelerin “metot”ta yer alması bu nedenle düşünülmüştür.

Türk Müziği’nde kanun çalmayı öğrenmek isteyenlere yetişmelerinde faydalı olacağını umduğum ve ileride daha iyilerinin yazılmasına bir ölçüde katkısı olabilir düşüncesiyle hazırladığım bu metoda, birlikte olduğum sürelerde her konuda yardımcı olan, en büyük desteğim Y. Mimar Sn. Cinuçen Tanrıkorur’u saygı ve Allah’tan rahmet dileklerimle anıyor, notaların ve şekillerin yazılıp düzenlenmesini gerçekleştiren Mimar Sn. Hüseyin Canbaba’ya, bazı notaları bilgisayar ile yazan Sn. Sefer Karabük’e, makam tariflerini paylaşan Sn. Mutlu Torun ve Cinuçen Tanıkorur’un eşi Sn. Bârihüda Tanrıkorur’a ve kitabı titiz bir şekilde inceleyip tekrar basıma hazırlayan Dorlion Yayınevine gönülden teşekkürlerimi sunuyorum.

Tâhir AYDOĞDU