Emmanuil Kazakeviç, 1913’te Ukrayna’da doğdu ve Kharkiv’de mühendis olarak eğitim aldı. 50’lerde Kazakeviç, Sovyetler Yazarlar Birliği’nde yüksek pozisyonlara ulaştı. Sovyet yazarı, şair ve Yahudi çıkarımı yazarı, Rusça ve Yidce yazıyordu. 1941´de, başkentin savunma çabalarına katılan ve daha sonra sınır hizmet için düzenli Kızıl Ordu´ya katılarak Moskova´daydı. Savaş hizmeti onu 1943-45 arasındaki büyük savaşların bazılarına yaklaştırdı ve sonunda Berlin savaşına girdi. Bu zamana kadar ilgili orduların birinde istihbarat müdür yardımcısı oldu. Gün Işığında adlı eseri, bir asker arkadaşının ve birim memurunun dul karısını ziyaret ettiği için hissettiği suçluluk duygusunu, cesareti ve hafızanın belirsizliğini anlatıyor. Vitali Nikolayeviç´in anlattığını hatırlarım: 1941 başlarında subaylar ve erler arasında en çok bit kendisinde bulunuyormuş. Nedenini de bir türlü kavrayamıyormuş. Bir er durumu şöyle açıklamış: ´Siz çok düşünüyorsunuz. Bitlerse düşüncelerle çoğalırlar.´ Vitali Nikolayeviç bize bunu anlattı ve şunları ekledi: “O küçük fakat bilge askerin bu açıklaması üzerinde durdum ve işin düğümünü çözdüm. Bitlerin düşüncelerle çoğaldığı doğrudur! Yani bitler, kafalarında binbir sorunun dönüşmesine karşılık elleriyle hiçbir iş görmeyen kimselerde çoğalıyor. O zaman ben de kendime bakmaya, sık sık yıkanmaya başladım. Ahmak bir maskara yerine konmak canıma tak etmişti zaten. Ve bitler de beni rahat bıraktılar.” Bu sürükleyici hikayeyi okuyucularımıza özen ve sevgiyle sunarız.