Walter Bagehot’ın Fizik ve Siyaset adlı eseri, 19. yüzyıl sosyal psikolojisinin temellerine dair incelemeler sunan kısa ancak derin bir başyapıt olarak kabul edilir. Bagehot, eserde toplumların istikrar ve gelişim koşullarını mizahi bir üslupla değerlendirir. "Fizik" terimiyle doğa bilimlerini, "siyaset" terimiyle ise sosyal bilimleri kastederek, dönemin doğa bilimlerindeki ilerlemelerle toplumların sosyal ve politik gelişimi arasındaki ilişkileri irdeler. Ona göre, doğa bilimlerinin kavramları ve yöntemleri, toplumların sosyal dinamiklerini ve siyasi yapılarını anlamada devrim niteliğinde bir katkı sunabilir.
Bagehot, toplumların gelişimini bir evrim süreci olarak değerlendirir ve bu süreçteki değişimlerin sosyal ilerlemeye etkisini analiz eder. Toplumun "hareket eden" ve "durağan" öğelerini inceleyerek, değişimin doğal ama düzenli bir şekilde gerçekleşmesi gerektiğini savunur. Bireyler ve toplumlar arasındaki ilişkilerde, geleneklerin ve yeniliklerin dengelenmesinin toplumların istikrarı için kritik olduğunu belirtir. Bagehot, sosyal düzenin evrimsel bir uyum süreci olduğunu ve bu sürecin siyasi yapıların işleyişinde büyük önem taşıdığını öne sürer.
Bankacı, editör, siyasi düşünür ve eleştirmen kimliğiyle Bagehot, Fizik ve Siyaset’te sadece dönemin sosyal bilimlerine yön vermekle kalmamış, aynı zamanda sosyal ilerlemenin koşullarını ve sınırlarını mizahi ama düşündürücü bir üslupla sorgulamıştır. Bu bağlamda, eseri, toplumsal analizlerin ötesine geçerek siyasi meselelerin doğasını anlamada köklü bir bakış açısı sunar.