Küçük efendim. Sizinle çok güzel günler geçirdik. Bana her zaman çok iyi baktınız ve çok iyi davrandınız. Buna karşın her zaman biz eşekleri hor görüp, küçümsediniz. Okuduğunuz bu anıları bizleri daha iyi anlayabilmeniz umuduyla yazıyorum.

Anılarımı okurken, insanların bizleri, eşek ya da sıpa demeden nasıl da itip kaktıklarına şahit olacaksınız. Bu arada, henüz bacak kadar bir sıpayken, ne denli yaramaz olduğumu da fark edeceksiniz.

Sizin de bildiğiniz gibi ben, akıllı bir eşeğim. Yaptığım hatalardan ders çıkarıp düzeldim. Sahiplerimin ve arkadaşlarımın gönlünü geri kazandım.

Kitabı bitirdiğinizde “Eşek Kafalı”, “Eşek Gibi İnatçı” veya “Eşek Kadar Akılsız” gibi deyimleri bir daha kullanmayacağınıza inanıyorum. Bunların yerine “Eşek Gibi Zeki” ya da “Eşek Gibi Becerikli” diyeceksiniz. Bir eşek olarak anılmak size gurur verecek.

Soylu küçük efendim. Umarım bu satırların yazarı kadar haşarı bir çocuk olmazsınız.