Yalnızca saf ve soyut bir zekanın varlığımızı tatmin etmediği anlaşılıyor. İnsanın zekâdan başka, diğer yönlerinin yani maddi ve ruhsal yönlerinin de zeka kadar gelişmiş olması gerekmektedir. Hayat çokça maddi bir boyut içerir ve biz sadece zihni geliştiren okullar yoluyla neredeyse bencil ve duyarsız bir hale gelmişizdir. Çünkü tek yönlü bir şekilde gelişme gösterdik.
İyi anlaşılmış bir beslenme, sadece kişisel zevkimize değil, aynı zamanda özellikle benliğimizin ruhsal eğilimlerine de uygun olmalıdır. Yiyeceklerimiz, hücrelerimizin hassasiyetine, kanımızın kalitesine ve vücudumuzun gelişme seviyesine göre değişebilir. Maddileştirici bir beslenme tarzı, duygu ve düşüncelerimizi harekete geçirebilir, zihinsel aktivitelerimizi baskılayabilir ve bu nedenle kronik hastalıklara yol açabilir. Aynı şekilde, kanımızdaki toksinleri temizleyen ve içsel dengeyi yeniden sağlayan ruhsal bir beslenme tarzı da oluşturabiliriz.
Beden terbiyesi ile meşgul olunurken geliştirilmesi gereken sinir sistemi olup kaslar değildir. Çünkü biz kaslarımızın değil daha çok sinir sistemimizin yeterliliklerinden etkileniyoruz. İnsanın başlıca kuvveti kaslarında değil, sinir sisteminde bulunur. Kaslar hemen hemen daima sinir sisteminin ve zekânın zararına olarak gelişir.
"İnsanın birinci yeteneği irade değil, hayal gücüdür. Bu nedenle insanlara iradelerini eğitmeyi tavsiye etmek büyük bir hatadır. İnsanların gerçekten terbiye edilmesi gereken şey hayal güçleridir."