Había una vez, un señor que se llamaba Ali Baba
vivía en la ciudad de Bagdad. Él era un hombre pobre
pero un buen hombre, siempre está listo para ayudar a
alguien en necesidad. ‘Por esta razón
siempre seremos pobres,‘ dijo su
esposa. ‘Vivimos en bajo los niveles de pobreza pero
usted les da nuestro dinero y nuestras cosas a tus amigos
y los desconocidos. Un día seremos dueños por nosotros
mismos.’

Evvel zaman içinde, Ali Baba adında bir adam
Bağdat’ta yaşardı. Fakir olmasına rağmen, ihtiyaç içerisindeki
herkese yardımcı olan iyi bir adamdı.
Karısı ‘işte bu yüzden hep fakir kalacağız’ dedi.
‘Zaten kıt kanaat yaşıyoruz, bir de sen paramızı ve
eşyalarımızı arkadaşlarına ve yabancılara veriyorsun. Bir
gün biz de dilenmeye başlarız.’