"Aşkım seni seviyorum" dedim. Cevap uzun süre gelmedi. Daha sonra "Meşgulsün galiba cevap yazmadın." dedim. Gelen cevap; "Bugün seninle konuşmamız lazım" oldu. Bu cümleden sonra kalbim daha hızlı atmaya başladı. "Ne hakkında?" dedim. "Benim duygu ve düşüncelerim hakkında." dedi.
Özür dilerim! Öyküler baştan başlar değil mi? Ben sonundan aldım galiba. Siz filmi başa sarma efekti yapın; ben de öyküyü başa sarayım hemen, ama önce birkaç uyarıda bulunayım. Bu hikaye size sıradan gelebilir fakat önemli olan içinde kendinizden bir şeyler bulmanız ya da "Bu olmamış", "İşte burada haksızsın" gibi yorumlar yapmanız. Neyse, sizleri fazla heyecanlandırmadan başlıyorum.
Kendimi fazla anlatmadan küçük tüyolar vererek ilerlemek istiyorum önce.
Hikayenin devamında az da olsa beni tanımış olursunuz zaten.